- συγκυριότητα
- [-ης (-ητος)] η1) совладение; 2) права совладельца
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
συγκυριότητα
Смотреть что такое "συγκυριότητα" в других словарях:
συγκυριότητα — η, Ν 1. η ιδιότητα ή το δικαίωμα τού συγκυρίου, το να είναι κανείς κάτοχος ενός πράγματος από κοινού με άλλον 2. (νομ.) κυριότητα ασκούμενη συγχρόνως από περισσότερους δικαιούχους κατά το ποσοστό τής αναλογίας που ο καθένας έχει σε αυτήν. [ΕΤΥΜΟΛ … Dictionary of Greek
συγκυριότητα — η το να είναι κάποιος κύριος ενός πράγματος μαζί με κάποιον άλλον … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
κυριότητα — (Νομ.). Το εμπράγματο δικαίωμα με το οποίο εκφράζεται η πλήρης εξουσία ενός προσώπου πάνω σε ένα πράγμα. Ο ελληνικός Αστικός Κώδικας (Α.Κ.) –αντίθετα με άλλους ευρωπαϊκούς– δε δίνει τον ορισμό της κ. Το ίδιο συμβαίνει και με το ρωμαϊκό δίκαιο, αν … Dictionary of Greek
αδιαίρετος — η, ο (Α ἀδιαίρετος, ον) 1. αυτός που δεν διαιρέθηκε ή δεν επιδέχεται διαίρεση, ο αμέριστος 2. αυτός που δεν χωρίστηκε ή δεν μπορεί να αποσπαστεί από κάποιον άλλο, ο αχώριστος νεοελλ. 1. το ουδ. ως ουσ. το αδιαίρετο αδυναμία προς διαίρεση ή… … Dictionary of Greek
μοιραστικός — ή, ό, θηλ. και ιά [μοιράζω] 1. αυτός που ανήκει σε δύο ή περισσότερους και πρέπει να διανεμηθεί, να μοιραστεί 2. παροιμ. «το μοιραστικό γομάρι (ή κοπάδι) τό τρώει ο λύκος» η συγκυριότητα σε κάτι δεν εγγυάται προκοπή … Dictionary of Greek
οριζόντιος — α, ο [ορίζοντας] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον ορίζοντα 2. αυτός που είναι παράλληλος προς τον ορίζοντα 3. φρ. α) «οριζόντια διάθλαση» αστρον. η διάθλαση τών φωτεινών ακτίνων που παρατηρείται για ένα ουράνιο σώμα τη στιγμή κατά την οποία… … Dictionary of Greek
συγκατοχή — η, Ν κατοχή ενός πράγματος μαζί με άλλον ή με άλλους, συγκυριότητα. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + κατοχή. Η λ. μαρτυρείται από το 1897 στο Λεξικόν Ελληνογαλλικόν τού Άγγ. Βλάχου] … Dictionary of Greek
συμπλοιοκτησία — η, Ν [συμπλοιοκτήτης] (ναυτ.δίκ.) μορφή από κοινού εκμετάλλευσης πλοίου, η οποία προϋποθέτει αφ ενός την εξ αδιαιρέτου συγκυριότητα τού σκάφους και αφ ετέρου την πρόθεση κοινής εκμετάλλευσής του εκ μέρους τών συμπλοιοκτητών … Dictionary of Greek
συνιδιοκτήτης — ο, θηλ. συνιδιοκτήτρια, η, Ν αυτός που έχει τη συγκυριότητα ενός πράγματος, συγκύριος. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + ιδιοκτήτης. Η λ. μαρτυρείται από το 1833 στους Ελληνικούς Κώδικες] … Dictionary of Greek
συνιδιοκτησία — η, Ν συγκυριότητα, το να είναι κανείς ιδιοκτήτης ενός πράγματος από κοινού με άλλον ή με άλλους. [ΕΤΥΜΟΛ. < συνιδιοκτήτης. Η λ. μαρτυρείται απο το 1888 στην εφημερίδα Εφημερίς] … Dictionary of Greek
